Καλό χειμώνα, καλό χειμώνα, καλό χειμώνα

Έγραψα 506 λέξεις, εκ των οποίων οι 504 πέρασαν εντελώς αδιάφορες. Στο προηγούμενο post. Η τελευταία ευχή μου το «καλό χειμώνα» ήταν αυτό που σχολιάστηκε. Προφορικώς και γραπτώς. Μπορεί να λένε πως και η αρνητική διαφήμιση, είναι διαφήμιση, αλλά εγώ θέλω να εξηγήσω γιατί επιμένω να εύχομαι καλό χειμώνα. Και εξηγούμαι:
Οι διακοπές μου τελείωσαν.
Το ίδιο και η άδεια.
Ο καιρός δεν έχει χαλάσει ακόμα, αλλά θέλω να χαλάσει. Για τους παραπάνω λόγους.
Η μέρα μικραίνει.
Είμαι ρεαλιστής.
Και απαισιόδοξος.
Μου αρέσουν τα πουλόβερ.
Πιστεύω στην φυσική συνέχεια.
Απεχθάνομαι όσους θέλουν «να έχει πάντα καλοκαίρι».
Αρχίζει το πρωτάθλημα.
Θέλω να απολαύσω έναν ζεστό καφέ.
Ένα τζάκι βρε αδερφέ.
Έχω αυτοκίνητο και το μηχανάκι δεν το χρησιμοποιώ.
Βαρέθηκα τον ιδρώτα και τη ζέστη.
Στο αυτοκίνητο δεν έχω air condition.
Εχω όμως καλοριφέρ.
Μου αρέσει το κρυο.
Αυτά προς το παρόν.