Δευτέρα, Ιουλίου 31, 2006

Λόγια, λοχία, λόγια


-Γεια
-Άντε γαμήσου
-Γεια, εσύ γαμήσου.
-Τα λέμε σε δυο ώρες.


Σκατά. Πάλι εδώ. Νυστάζω. Μαλακία. Απαλεψιά. Να μη κοιτάξω το ρολόι ακόμα. Να κρατήσω μια ώρα, χωρίς να κοιτάξω. Να κρατήσω. Μαλακία ρε πούστη μου. Ραδιόφωνο. Γαμώ. Μαζώ. Σάββατο, τέτοια μέρα βγαίναμε έξω. Τι ακούω ο μαλάκας. Δίκιο έχει. Καλός είναι και αυτός, ο Μαζώ, για εδώ μέσα πάντως. Τι να ακούς τώρα κουλτούρα;
Ναι, ρε Μαζώ έξω βγαίναμε, εδώ που μπλέξαμε δεν βγαίνουμε. Και το βύσμα ο Μπακαούκας, ακόμα άδεια. Α, ρε καριόλη, σε φτιάχνει ο λακές ο πατέρας σου και εμείς πήζουμε. Μαλακιά. Απαλεψιά. Κρύο έχει γαμώτο. Τι να κάνει τώρα; Θα κοιμάται στα παπλωματάκια της, τα σατέν. Γαμώ θα είναι. Κωλόφαρδη. Κωλόφαρδες. Γιατί όχι και εμείς. Καλά, όχι σατέν, αλλά γιατί όχι ζέστη; Μαλακιά. Την αγαπάω.
Πουτάνες, γλιτώνουν με μια εγκυμοσύνη. Και αυτή η σερβιτόρα τι βυζιά είχε. Μαλακιές βυζιά. Απλά έχω να δω καιρό γυναίκα μάλλον. Αυτή πάντως, θυμίζει λίγο τη Ν. Απάλευτα γαμώτο. Τσιγάρο. Κρύο. Γαμώ το σπίτι μου δεν έχω φωτιά. Τι θα κάνω. Πρέπει να πάρω άδεια. Σύντομα. Α, εδώ είναι η φωτιά. Πρέπει να το κόψω. Δυο πακέτα κάνω και είναι μαλακία σα να μη σέβαισαι τη ζωή σου. Σεβαισαι ή σέβεσαι γράφεται; Μαλακιά. Μάλλον το πρώτο. Αν ήμουν σπίτι θα το έβρισκα. Κάτι μου είχε πει η δασκάλα στο δημοτικό για την ορθρογραφία, αλλά δεν θυμάμαι. Έχω παχύνει . Ούτε το όνομα της δεν θυμάμαι. Εδώ έχω καεί. Μόνο ΦΩΣ διαβάζω. Τι θα κάνω με τη δουλειά όταν απολυθώ; Γάμησε τα. Λες να πετύχει ο Ντούσαν αλήθεια;. Προδότης πάντως. Καλός προπονητής, αλλά προδότης. Σαν τον Μπακαούκα τον μαλάκα. Μαλακιά. Απαλεψιά. Τσιγάρο. Κρύο. Κυρία Χριστίνα την λέγαν. Χριστίνα; Πωπω τι θυμήθηκα. Εχω παχύνει. Να το κόψω. Να δω το ρολόι; Όχι ακόμα. Θα έχει περάσει η μια ώρα; Μαλακιά, μόνο 10 λεπτά πέρασαν. Απαλεψιά. Δεν την παλεύω ρε πούστη μου. Πρέπει να απολυθώ. Απαλεψιά. Τσιγάρο. Κρύο. Δέκα λεπτά μόνο;


Ο στρατός είναι αρκετά μακριά από εμένα πλέον για να τον βλέπω ακόμα και με καλό μάτι, τις δύσκολες εργασιακές μου ώρες. Ωστόσο, ο αξιότιμος Λχιας Klavdios παραμένει για καιρό το δημοκρατικότερο καρακόλι του ελληνικού στρατεύματος και επειδή είναι γεννημένος κοσμοπολίτης, του αφιερώνω τις βαθύτατες σκέψεις μου, όταν έκανα σκοπιά, εκείνες τις μακρινές στρατικοποιημένες εποχές, με το δόρυ και την πανοπλία μου. Οι γυναίκες, να μην μιλήσουν, γιατί η μοναδική (σχεδόν) σκέψη που άξιζε από τότε είναι γιατί να μην πηγαίνουν και αυτές, να γελάγαμε λίγο, με την ροζ στρατικοποίηση. Ειναι βαρετό να γραφεις για τον στρατό και το ξέρω, αλλά είναι ακόμα πιο βαρετό να σε λένε Κλαύδιο και να κάνεις παρέα με περιπολόπουλα.
Μόλις ανέβασα το ποστ, έκανα τη βόλτα μου στα blogs και είδα πως ο αγαπητός κύριος mcmanus, γράφει και αυτός για τις - σαφώς πιο τιμημένες - σκοπιές του. Respect.

9 Comments:

Blogger The Motorcycle boy said...

Ο Στρατός, νέε μου, ατσαλώνει τον χαρακτήρα, ωριμάζει τον άνδρα και θέτει τις βάσεις για την ευμερία του έθνους.
Αλήθεια, μάλλον θα πρέπει να είμαστε η μοναδική χώρα που οι φαντάροι στις σκοπιές κοιτάζουν προς τα μέσα (για τον φόβο του περίπολου) και όχι προς τα έξω (όπως θα έπρεπε κανονικά).
Αυτό με τις γυναίκες και τον στρατό το είχα πάντα απορία. Γιατί σε καμιά φεμινιστική πορεία δεν βρέθηκε κάποια να φωνάξει για την κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης; Επειδή έχουν δικά τους, σοβαρότερα, προβλήματα υποθέτω -και όχι επειδή βγαίνουν στην αγορά εργασίας 1,5 χρόνο νωρίτερα. Έτσι θα είναι μάλλον.

11:29 π.μ.  
Blogger YO!Reeka's said...

εγώ πάντως θυμάμαι πως στο στρατόπεδο που ήμουν όλοι οι άντρες στρατιωτικοί βρίζαν τις γυναίκες συναδέλφους τους γιατί την σκαπούλαραν από όλες τις δύσκολες υπηρεσίες με κάτι απίστευτες δικαιολογίες! του στυλ, δεν πάω βραδινό περίπολο με το φάνταρο γιατί φοβάμαι ότι θα μου την πέσει στα μαύρα σκοτάδια. αξιόμαχες οι γυναίκες του στρατεύματος!
γαμάτο ποστ. απάλευτο :)

12:34 μ.μ.  
Blogger COWARDLY_LION said...

Pane konta dyo xronia pou apoly8hka.

Telika gia 'mena isxyei ayto poy mou eipe enas ksaderfos mou (megalyteros se hlikia) prin mpw "mesa".

Me ta xronia ksexnas kai thn kourash pou eixes,kai to kryo, kai thn aplysia, kai thn kleisoura ths emplokhs, kai thn malakia tou ka8ena ekei mesa......

To mono pou menei einai oi kales stigmes, polles 'h liges.

284

8:52 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

μας λείπεις βλαμμένο.
εφαγε το ζουμερό , μην ανησυχείς ;P
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΕΙΣ
ΞΙΑ ΣΟΥ

(α και το ποστ σου μου άρεσε.πολυ.μουτς)

2:14 π.μ.  
Blogger Bliss said...

upomonh 8a perasei!!

3:36 μ.μ.  
Blogger dtsomp said...

Δες το και αλλιώς. Κάτι πρέπει να μείνει για να θυμάσαι. Είτε κακό είτε καλό. Κρίμα είναι να σβήσεις έναν χρόνο της ζωής σου από την μνήμη σου.

Καλά, αυτό με τις ώρες που ήταν τελικά δεκάλεπτα, μέσα από το μυαλό μου το πήρες...

2:43 μ.μ.  
Blogger averel said...

thnx paıdıa. eimaı sthn kalyterh Polh toy kosmou mallon. Ta leme meta Salam Alekoum

ps Lıon eısaı psarras

11:24 μ.μ.  
Blogger Misirlou Oubliez said...

Υπερβαλλεις.
Η καλυτερη πολη του κοσμου ειναι η πολη πανου.

Καλη συνεχεια.

Υ.Γ. photos,ε?

10:49 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Very cool design! Useful information. Go on! » » »

7:42 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home