Κυριακή, Σεπτεμβρίου 04, 2005

Αρχίζει το ματς. Χολαργός – Παγκράτι ώρα μηδέν.



O Γ. ετοιμάζεται να φύγει για την Γηραιά Αλβιώνα. Πριν μπει στο αεροπλάνο, τα φιλαράκια του δεν μπορούν να κάνουν κάτι διαφορετικό από το να τον διασκεδάσουν. Πως; Μα με ένα από τα κλασικά φιλικά – εχθρικά ματς ανάμεσα σε Χολαργό και Παγκράτι. Ο ιδρώτας θα τρέξει (από τους περισσότερους), οι κράμπες θα υπάρξουν (για όλους), το γέλιο θα πέσει (από όλους) και στο τέλος, θα γίνει το γνωστό. Θα κερδίσει ο Χολαργός. Τα έξι εισιτήρια που εκδόθηκαν έχουν γίνει ανάρπαστα ενώ οι δηλώσεις των πρωταγωνιστών έχουν ανάψει τα αίματα. Ακολουθεί ένα post, σε συνεργασία με τον φίλο siesta στο οποίο παρουσιάζονται οι παίκτες των δυο ομάδων. Σύμφωνα με πληροφορίες, τον ρόλο των cheerleaders θα αναλάβουν οι Hobgoblin και Alex . Κάθε νέα προσφορά θα εξετάζεται.


ΧΟΛΑΡΓΟΣ


Νο 0: Jim Theos. Ο γόης. Διαθέτει την τεχνική του Κολτσίδα, την ευλυγισία του Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου και την ευστοχία του Μπακατσιά αν ο τελευταίος έπαιζε ποδόσφαιρο. Ετοιμάζεται να μηνύσει τον George Best για την δήλωση του πως «αν δεν ήμουν τόσο όμορφος θα είχατε ξεχάσει τον Πελέ».Παρά την αμφισβητούμενη τεχνική του κατάρτιση, ο αγγλοαναθρεμένος μέσος παραμένει το αγαπημένο παιδί της εξέδρας του Χολαργού ενώ διαθέτει προσωπικό fan club.
Κάποιος είχε γράψει γι’ αυτόν τον λευκό αράπη, πως θυμίζει έκλειψη σελήνης. Εμφανίζεται στο γήπεδο σπάνια (όταν τον αφήνουν οι θαυμάστριες), αλλά όταν εμφανίζεται είναι εντυπωσιακός. Θα τον δείτε σε κάθε γωνία του γηπέδου, να αναρωτιέται τι ακριβώς κάνει.
Ατάκα: «Ρε παιδιά γιατί να φορέσω εγώ την φανέλα με το μηδέν;»
Highlight: Οι κεφαλιές του που θυμίζουν την προσπάθεια του Μπους να γίνει ειρηνοποιός.

Νο7: Αλ Κατσίνο. Ο «Ιταλός». Τα εισαγωγικά δεν είναι λάθος. Ο ίδιος επιμένει πως γεννήθηκε λίγο έξω από την Γένοβα, αλλά πρόσφατα δημιουργήθηκε σάλος, όταν ο Σαλί Μπερίσα με έκτακτη συνέντευξη Τύπου παρουσίασε αδιάσειστα στοιχεία που αποδεικνύουν πως γεννήθηκε στα Τίρανα. Η υπόθεση ακόμα εκκρεμεί.
Φινετσάτος παίκτης – αποκαλούμενος και «κοντοπούτανος» λαικιστί- αντιμετώπισε προβλήματα με χρήση απαγορευμένων ουσιών και παρακολούθησε πρόγραμμα απεξάρτησης μαζί με τον Αντόνιο Ντινιακούτου στο Αμστερνταμ πριν από ένα χρόνο. Παίζει καλύτερα σε γήπεδα με χόρτο και καλύπτει με επιτυχία όλες τις θέσεις – πλην του τερματοφύλακα και του παγκίτη. Βρίσκεται σε κάθε σημείο του γηπέδου, μέχρι να χαρμανιάσει και να στρίψει ένα απολαυστικό τσιγάρο, θαυμάζει τον Δημήτρη Σαραβάκο, τον Μπομπ Μάρλεϊ και τον Λουκά Βύντρα και θεωρείται το φόβητρο κάθε αντιπάλου.
Ατάκα: «Κολλήσω;»
Highlight: Ο έξαλλος πανηγυρισμός του στα κάγκελα, στο μοναδικό εύστοχο πέναλτι από τα 1355 που έχει εκτελέσει. Ήταν στην προθέρμανση...

Νο11: Αλεχάντρο Δοδίνιο Ντε Αμπαλος. Το αηδόνι. Στο σπίτι του υπάρχει ένα εικόνισμα του Ντέμη Νικολαϊδη λίγο πιο κάτω από την φωτογραφία του. Αγαπάει την μητέρα του, λίγο πιο πολύ από τον εαυτό του και θεωρεί πως είναι ο αρχηγός, ο καλύτερος παίκτης, ο προπονητής, ο πρόεδρος, ο φροντιστής, ο δημοσιογράφος, ο μασέρ και ο πιο ένθερμος φίλαθλος της ομάδας στην ίδια συσκευασία.
Γεννήθηκε στο προάστιο του Ρίο, Χολάργκος, έχει περιοδεύσει όλη την Ευρώπη με αποτυχία στην προσπάθεια να βρει ομάδα και το μοναδικό πράγμα που μπορεί να τον βραχυκυκλώσει μπροστά στον τερματοφύλακα, είναι η ερώτηση : «Θα πάρει η ΑΕΚ το πρωτάθλημα;».Το όνειρο του ήταν να γίνει επιθετικός και πολιτικός. Απέτυχε και στα δυο και τώρα προσπαθεί να τα συνδυάσει. Έχει πραγματικές ηγετικές ικανότητες αλλά σύντομα θα χάσει όλους του τους φίλους γιατί η γραφικότητα του ξεπερνάει την Σαντορίνη.
Ατάκα: «Θα το πάρει φέτος η ΑΕΚ;»
Highlight: Μια ντρίμπλα που έχει περάσει στα χρονικά. Η μπάλα ακίνητη, η σκόνη να πλανιέται στον αέρα, αντίπαλοι και συμπαίκτες να παθαίνουν νευρικούς σπασμούς από τα γέλια, και ο ίδιος να αυνανίζεται λεκτικά με την τεχνική του...

Νο9: Ζαφείρης Ζαφειρίου. Ο ατσαλάκωτος. Πρόσφατα ξεμπέρδεψε με επιτυχία από τις νομικές επιπλοκές που είχε με παλιούς του συμπαίκτες. Τον είχαν μηνύσει γιατί θεωρούσαν πως εκμεταλλευόταν την υπεραξία τους καθώς δεν είχε ιδρώσει ούτε μια φορά σε παιχνίδι.
Μπαίνει στο γήπεδο με φουσκωμένες τσέπες από φουντούνια και πακοτίνια τα οποία έχει για τις δύσκολες στιγμές της μοναχικής επίθεσης. Είναι πιο εύκολο να πιει καφέ ο Μπιν Λάντεν στη Νέα Υόρκη από το να γυρίσει στην άμυνα . Είναι ο μοναδικός – και περήφανος γι’ αυτό – Ελληνας της ομάδας και με τις κατα καιρούς ρατσιστικές του δηλώσεις για τους συμπαίκτες του έχουν ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών.
Ατάκα: Καμία. Συνήθως είναι μπουκωμένος.
Highlight: Το ασταμάτητο τρέξιμο του για 15’’ στο πρώτο του παιχνίδι. Ακόμα το αναφέρει.

Νο14: Χορχε Ramos Palikaris. Ο κοντός. Ο Σάμιουελ Μπέκετ έγραψε το «Περιμένοντας τον Γκοντό» και οι αθλητικές εφημερίδες βρήκαν εύστοχο τίτλο. «Περιμένοντας τον Κοντό να σκοράρει». Ο Ισπανός μέσος της ομάδας σκοράρει τόσο συχνά όσο παίρνει πρωτάθλημα η ΑΕΚ (σ.σ. η ατάκα αυτή αναμένεται να βγάλει νοκ – αουτ τον αρχηγό της ομάδας) αλλά η προσφορά του στο γήπεδο είναι πολυσχιδής.
Το «πιτ μπουλ» έχει κληθεί δυο φορές στην Εθνική Ισπανίας, αλλά δεν πήγε γιατί την ίδια ώρα έπαιζε ο Παναθηναϊκός. Ξεκίνησε την καριέρα του από την Μπαρτσελόνα, αλλά η άφιξη του Ροναλντίνιο στην ομάδα της Καταλονίας, ανάγκασε την διοίκηση του «μπλαουγκράνα» να τον απελάσει από την Ιβηρική χώρα . Μονίμως κατσουφιασμένος και εκνευρισμένος, περνάει τη μισή ώρα του αγώνα προσπαθώντας να βρει την μπάλα και την άλλη μισή βρίζεται με τους συμπαίκτες του.
Ατάκα: Τις πταιει;
Highlight: Αγνοείται.


ΠΑΓΚΡΑΤΙ


Νο6: Χόρχε Μιγκέλ Παπποντέρο. Ο Ουρουγουανός ογκόλιθος της άμυνας του Παγκρατίου. Πολύ σκληρός αμυντικός με ειδικότητα στις βρώμικες κλωτσιές, τα κωλοδάκτυλα και τα τάκλιν στο λαιμό. Ακρως επικίνδυνος αλλά και ιδιαίτερα ιδιαίτερα αγαπητός από τις γκαρσόνες στα μπαράκια. Θα τον καταλάβετε από την πρώτη φάση του παιχνιδιού. Θα είναι αυτός που θα σηκώνει από κάτω κάποιον ταλαίπωρο αντίπαλό του.
ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ: Στα καλά του τον Πάολο Μοντέρο και στα κακά του τον Γιάννη Καλλιτζάκη.
ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΕΙΤΕ: Λίγο πίσω από το κέντρο να κλωτσάει ότι κινείται γύρω του.
Hοt spot: Θα βρίζει τους αντιπάλους.

Νο9: Κόστα Κροκάρντι. Περιφερειακός επιθετικός από την Τοσκάνη, με υψηλή τεχνική κατάρτιση και φινετσάτο στυλ. Γνωστός για τα κοστούμια του και την λατρεία του στα μαρτίνι. Ικανός να σουτάρει και με τα δύο πόδια τόσο στο γήπεδο όσο και έξω από αυτό. Τεχνοκράτης, μεθοδικός και λάτρης του αντίθετου φύλου έχει δημιουργήσει σάλο κατά καιρούς με τις θυελλώδεις σχέσεις του.
ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ: Στα καλά του τον Ραούλ και στα κακά του Νέναντ Μπιέκοβιτς.
ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΕΙΤΕ: Λίγο μπροστά από το κέντρο να διαβάζει οικονομική εφημερίδα πίνοντας εσπρέσο.
Hot spot: Το δεξί κροσέ του. Καλύτερα να τρακάρεις με νταλίκα.

Νο7: Αντόνιο Ντινιακούτου. Ο Ρουμάνος επιτελικός μέσος από την Κοστάντζα είναι ένα μεγάλο μυστήριο για το Παγκράτι. Η διετής τιμωρία του για χρήση ναρκωτικών τον άφησε πολύ πίσω και είναι άγνωστο τι θα παρουσιάσει μέσα στο γήπεδο. Πολύ καλός τεχνίτης με φαντασία στο παιχνίδι του αλλά και μεταφυσικές ικανοτήτες, αφού έχει αναγάγει την άμυνα με τα μάτια σε τέχνη που θα έκανε τον Γιούρι Γκέλερ να γίνει κηπουρός. Η επιτομή της βαλκανικής αλητείας. Ελπίζουμε να έρθει ξενέρωτος.
ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ: Στα καλά του τον Γκεόργκι Χάτζι και στα χειρότερα του τον Λουτσιάν Σανμαρτεάν.
ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΕΙΤΕ: Ξαπλωμένο στο κέντρο να πίνει φραπέ.
Hot spot: Σβήνει το τσιγάρο με την έναρξη του παιχνιδιού.

Νο:5 Κρίστο Κόνστανσεν. Ο υψηλόσωμος Δανός αμυντικός διακρίνεται για το πάθος του στο παιχνίδι και για το σπινθηροβόλο βλέμμα της αγελάδας, που κοιμίζει τον αντίπαλο. Αν δεν βαριέται να σηκώσει το πόδι του μπορεί να προσφέρει στην άμυνα μαζί με τον Παπποντέρο. Τα ροζ σκάνδαλα που κατά καιρούς έχουν δει το φως της δημοσιότητας έχουν τσαλακώσει την εικόνα του και την οικογενειακή του γαλήνη.
ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ: Στα καλά του τον Γιάαπ Σταμ και στα χειρότερα του τον Γιώτη Τσαλουχίδη. ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΕΙΤΕ: Να κοιμάται ακουμπώντας στο δοκάρι.
Hot spot: Καβλαντίζει με όποιο θυληκό παρακολουθεί το παιχνίδι.

Νο14: Γιόργε φαν Μάρινερ: Ο σοσιαλιστής "ιπτάμενος Ολλανδός" ξεκίνησε την καριέρα του ως μπασκετμπολίστας, αλλά σε ηλικία 26 ετών τον ανακάλυψε ο Αγιαξ και τώρα βρίσκεται στις ακαδημίες του. Τεράστιο ταλέντο παρά τα δύο μέτρα του είναι μοναδικός τεχνίτης. Βρίσκεται σε φάσης απερξάρτησης από το αλκοόλ καθώς τα χρόνια προβλήματα δεν έχουν ξεπεραστεί ακόμα ενώ είναι θιασώτης του: "Δεν υπάρχουν άσχημες γυναίκες, μόνο άντρες που δεν πίνουν πολύ".
ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ: ΄Στα καλά του τον Πιερ φαν Χόιντουνκ και στα χειρότερα του τον Ζήση Βρύζα.
ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΕΙΤΕ: Είναι ο κύριος στα δεξιά του γηπέδου με το Τζέιμσον στα χέρια.
Hot spot: Ακουμπά το Τζέιμσον δίπλα στο δοκάρι και οδεύει προς το κέντρο.

8 Comments:

Blogger CD said...

your blog is great

9:36 μ.μ.  
Blogger hobgoblin said...

Το "Ασυδοσία" επικοινώνησε με τη hobgoblin, η οποία σε αποκλειστική συνέντευξη του εαυτού της δήλωσε θιγμένη μεν για τη μη εκτενή αναφορά της στο match-programme, παρόλ' αυτά η εκτίμησή της για τον Γ. την κάνει να δώσει τόπο στην οργή και το "παρών".
(Τα πον-πον θα είναι κιτρινόμαυρα.)

4:45 μ.μ.  
Blogger hobgoblin said...

Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

4:45 μ.μ.  
Blogger Μαρκησία του Ο. said...

Κλαύδιε,

μήπως σε λίγο θα θέλεις και συ ανθρωπιστική βοήθεια;

;-)

7:55 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Ντινιακούτου... Ντινιακούτου. .. το μυαλό μου δεν μπορούσε να βρει την ισορροπία εκείνη, που θα έστελνε σώμα και ψυχή στην αγκαλιά του Μορφέα.
Το προαναφερθέν όνομα, μετέτρεψε την λυτρωτική διαδικασία του ύπνου σε κολαστήριο. Ποιος είναι αυτός ο Ρουμάνος ; Αίφνης η σκέψη μου ταξιδεύει μερικές μέρες μπροστά, τον βλέπω μπροστά μου την ώρα του αγώνα, να κρατά ως άλλος Σοριν Ματέι μια «ποδοσφαιρική χειροβομβίδα» ικανή όμως να κονιορτοποιήσει την ομάδα μου.

Η 40w λάμπα του κομοδίνου μου υποχρεώθηκε σε βραδινή υπερωρία, άναψα ένα τσιγάρο και έσπευσα στο παλιό μπαούλο. Εκεί θα έβρισκα κάθε απάντηση.

5 λεπτά αργότερα ένα παλιό Video (Panasonic J 130) είχε πάρει θέση μάχης μπροστά στην μπρίζα.

Οι φωτεινές ενδείξεις του μηχανήματος έλαμπαν τόσο ζωηρά σαν να ήθελαν να με ρωτήσουν που με θυμήθηκες; Επιστρέψαμε στην δεκαετία των 90΄s, Τα DVD players ήταν απλά μια παρένθεση; Χωρίς δεύτερη σκέψη άρχισε η Βιντεοθεραπεία.

Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Μundial 1994 H μεγάλη Ρουμανία του Γκεόργκι Χάτζι,
Ντινακούτου πουθενά
Πορτογαλία 2002
Ρουμανία Αγγλία 3-2
Δεν αποκλείω ότι παρακολούθησε τον αγώνα, αποκλείω όμως ότι ήταν παίκτης της Ρουμανίας,
Δεν τον ξέρω, δεν έχει δώσει τα διαπιστευτήρια του πουθενά. Ήταν αργά να τηλεφωνήσω στον έφορο της Κοστάτνζα για να λύσω τον γρίφο που με βασάνιζε
Πάντως δεν τον φοβάμαι!!!!!
Ένιωθα ήρεμος, το ρολόι μου αντιθέτως όχι. Είχα 3 λεπτά για το πρωινό ξύρισμα.
Προλαβαίνω σκέφτηκα
Σε ένα πρόχειρο χαρτί αποτυπώθηκαν τα παρακάτω.

· Gregory Doulits: κάτω από τα δοκάρια, τα μάτια της άμυνας ο φύλακας Άγγελος
· Jim Theos. Η δεξιά πλευρά του ανήκει (θεέ μου πόσα χιλιόμετρα θα καταπιεί; σκέφτηκα) η απάντηση ήταν άμεση. όσα χρειάζονται για να καταπιεί ο Theos τους αντιπάλους του.
· Στο κέντρο της άμυνας και αριστερά ο Χόρχε Ράμος Palikaris. Κυματοθραύστης, εμπνέει σιγουριά.
· Επιτελικός μέσος υπάρχει ερώτημα; Αl Katsino, Ελπίζω να μην εμφανιστεί επηρεασμένος από τα τερτίπια του Σαλι Μπερίσσα σχετικά με την καταγωγή του - εμείς τον αποκαλούμε Ιταλό έχει μάλιστα και Ιταλικό διαβατήριο, εγώ πάντως διέκρινα το ταλέντο του στα φυτώρια της Βλάζνια.

· Ο ατσαλάκωτος Ζαφείρης Ζαφειρίου σε ρόλο Νίκου Λυμπεροπούλου πίσω από τον Striker
Η ποδοσφαιρική του ευφυΐα είναι γνωστή περιμένω αρκετές κάθετες πάσες από αυτόν





Τι απέμεινε;
· Ο γερόλυκος (26 ετών) Striker του Χολάργκος Alejandro Dodinio de Abalos o οποίος θα σιγοτραγουδάει παραφράζοντας.... Νο, you're never too old to score if you're too young to die. την ώρα που θα παίρνει την θέση του απέναντι στον δύσμοιρο αντίπαλο τερματοφύλακα



Aυτή είναι η σύνθεση της νίκης!!! έτσι θα παίξουμε!!! Πέρασαν τα τρία λεπτά, ας περιποιηθώ την επιδερμίδα μου.
Αρκετά ασχολήθηκα με το Παγκράτι
Νο time for Losers….

4:08 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Χολαργός Vs Παγκράτι

Τα φρούτα του πολέμου ωρίμασαν, οι σημαίες υψώνονται στον ουρανό, το μόνο που απομένει είναι η βαθιά ανάσα του σαλπιγκτή που θα παίξει τον εναρκτήριο παιάνα της μάχης.

Ναι αλλά για ποιο λόγο όλα αυτά?

Η αλήθεια είναι ότι δεν υφίσταται πόλεμος χωρίς προεκτάσεις . Κάποιος είχε πει (και λέω κάποιος γιατί με αυτά που έχω κάνει κατά καιρούς στο κεφάλι μου σιγά μην θυμηθώ ποτέ!) ότι « Πολιτικοποιούμε το ποδόσφαιρο ή ποδοσφαιροποιουμε την πολιτική?» εε, εγώ απαντάω ότι και τα δυο συμβαίνουν ταυτόχρονα . Σκεφτείτε Barcellona vs. Real, Celtic vs. Rangers (τι συγκρίνω ο ιερόσυλος!)

και τον Καραμανλή να παίζει μπάλα. Έτσι ακριβώς συμβαίνει με την μάχη (και όχι μητέρα των μαχών, πρώτων γιατί έχει παραγίνει σούπα αυτή η έκφραση και δεύτερων κάτι τέτοιες μαμάδες τις γ… εγώ) Χολαργού Vs Παγκρατίου.

Πως θα φανατιστούν οι μαχητές?

Ας προσπαθήσω να το ανακαλύψω………..

Δήμος Χολαργού: Για πολλούς Β.Π. Αραιοκατοικημένος Δήμος (περίπου σαν το κεφάλι μου) που τείνει προς την πυκνοκατοίκηση (πράγμα που αμφισβητώ για το κεφάλι μου) Ένας Δήμος γεμάτος φλώρους όπως πολλοί ισχυρίζονται. Αδύναμος σε κάθε είδους αθλητική δραστηριότητα. Ειδικός ντετέκτιβ έχει αναλάβει την ανεύρεση της πολιτιστικής του ταυτότητας ( ακόμα και ο Παπάγος κάτι κάνει επί τούτου άντε να δούμε Δήμαρχε!) Α! Όμορος δήμος με τον Παπάγο εε! Καταλαβαίνετε που το πάω ετσι?

Παγκράτι: Deep down and dirty? Σίγουρα σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο της Αθήνας, μια ζωντανή γειτονία (έχω ακούσει για πολύ ξύλο!!! ) άκρως αθλητική περισσότερο μπασκετικη παρά ποδοσφαιρική και αυτό είναι….μαλακία! ( θυμίζω την δήλωση του μοντέρνου φιλόσοφου Γεωργίου όπου οι φανατικοί της εκπομπής του εκτείνονται ως την Αμερική και τις τελευταίες φίλες ινδιάνων που επιζούν. Βέβαια εκεί «ακούει» με το όνομα «Ότι δεν ξέρω μετριέται στα δόντια της άνω γνάθο μου»). Πολιτιστικά κάτι παραπάνω θα έχει κάνει από τον Χολαργό δεν μπορεί. Πολιτικά………. No comments και εκεί!

Μετά από αυτή την έντονη σκιαγράφηση (καμία σχέση εε?) σε επίπεδο Δήμων ας περάσουμε τις συνθέσεις των ομάδων μερικές διαφορές μπορούμε να εντοπίσουμε. Στην ομάδα του Χολαργού με ελάχιστες εξαιρέσεις η φλωριά είναι έκδηλη.(εγώ είμαι στις εξαιρέσεις ετσι)Στον Χολαργό δεν επικρατεί κανένα χρώμα (ετσι πλέον ξεχωρίζουμε τις πολιτικές επιλογές και ταυτότητες. Δεξιούς και Αριστερούς ξεχάστε τους). Στο δε Παγκράτι όπου την μαγκιά την κουβαλάνε σε ειδικά κοντεινερ (ψεύτικη ή όχι!) μπορούμε να πούμε ότι το Μπλε είναι το χρώμα που προτιμούν.

Any way…

Γαλάζιοι και πολύχρωμοι μόνο ουράνιο τόξο μπορούν να δημιουργήσουν. Στο κάτω – κάτω γιατί να προεκτείνουμε το θέμα τόσο πολύ? (βαριέμαι να γράψω άλλο)

Μπορούμε να το βλέπουμε μόνο σαν άθλημα?

Μπορεί το ποδόσφαιρο να είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο (δήλωση Άγγλου προπονητή) αλλά δεν θα πεθάνουμε κιόλας!

Ο πόλεμος μπορεί να μένετε, αλλά η μάχη θα δοθεί στο γήπεδο. Σε αθλητικά πλαίσια χωρίς τοπικισμούς και βιαιότητες.

Άλλωστε μετά από έναν πόλεμο το συναίσθημα που επικρατεί είναι της προδοσίας σε νικητές και ηττημένους (δουλέψτε το λίγο, όλα έτοιμα τα θέλετε?)



Υ.Γ= Ένας ολόκληρος πόλεμος που κράτησε 10 χρόνια ,στην Τροία αναφέρομαι, έγινε για μια Ελένη. Κατόπιν ενδελεχής αναζήτησης σε ιστορικά κείμενα και αναφορές, σας γνωστοποιώ ότι ήταν Μπάζο!!

4:46 μ.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Wonderful and informative web site. I used information from that site its great. military theme area rugs Scrabble letter font Yamaha golf motor 36 volt parts Roof racks and boxes for subaru impreza lotto acne rosacea aloe vera prescription treatments for acne Lexapro and anorgasmia Riley&aposs patent Game for 4 card keno lanai 525 area rug Great deals on area rugs Cheapest meridia price cheap outdoor furniture Couples looking for threesome Rf amplifier for an rc car renault mat Web developer castle bromwich Php ecommerce software Verizon isp durable backpacks

5:41 π.μ.  
Anonymous Ανώνυμος said...

Φιλαράκι το κείμενο είναι από τα καλύτερα που έχω διαβάσει και ίσως το καλύτερο. Πανέξυπνο χιούμορ. Να 'σαι καλά να γράφεις τόσο ωραία σχόλεια γία όλα τα γελία που γίνονται γύρω μας (και είναι πολλά).

10:17 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home