Πέμπτη, Απριλίου 27, 2006

Maradoninhio


Συστατικά:
Ένας πολύ καλός ποδοσφαιριστής
Μια ιδέα επαναστατικότητας
Τόση κόκα, που θα έκανε και την Kate Moss να λυγίσει.
Μια τολμηρή διαφημιστική πρόταση.
150.000 δολάρια.
Μια διεφθαρμένη (ή ελεύθερη) αντίληψη των πραγμάτων, που δίνει ελάχιστη σημασία στα χρώματα και τις σημαίες.
Και το αποτέλεσμα από πάνω.


Και εδω σε video

Το concept εχει ως εξης: Η κάμερα εστιάζει στα πρόσωπα των Κακά και Ροναλντίνιο να τραγουδούν με πάθος τον ύμνο της Βραζιλίας. Η κάμερα κατεβαίνει και εστιάζει στο πρόσωπο του Μαραντόνα που φοράει την χρυσή φανέλα και τραγουδάει με το ίδιο πάθος. Στο επόμενο σκηνικό, ξυπνάει και ομολογεί πως ήπιε πολύ από το ποτό που διαφημίζεται και βλέπει εφιάλτες. Καλό.

Δευτέρα, Απριλίου 24, 2006

Μετ-Ανασταση


Κέντρο Αθήνας. Μεγάλο Σάββατο. Ώρα, λίγο πριν από τη Μεγάλη Αναστάτωση. Σούρουπο.

Σε λενε Μπομπ, Τομ, Μπιλ. Είσαι στην Αθήνα για διακοπές. Φοράς τη λευκή καλτσούλα σου, το πεδιλάκι σου, αρματώνεσαι με τη φωτογραφική σου μηχανή και παίρνεις τους δρόμους. Αναρωτιέσαι what the hell γίνεται σε αυτή τη πόλη. Πού είναι οι Ελληνόφατσες που έβλεπες μέχρι χθες. Γιατί τα αυτοκίνητα εξαφανίστηκαν. Προχωράς.

Σε λένε Ιλία, Αμίρ, Αμντούλ. Είσαι στην Αθήνα για δουλειά. Παράνομα. Φοράς τα ρούχα σου, παίρνεις τους φίλους σου και κάνεις βόλτα στους έρημους δρόμους της πόλης. Δεν αναρωτιέσαι τι συμβαίνει. Ξέρεις. Και είσαι χαρούμενος που οι Έλληνες γιορτάζουν, λείπουν και δεν σε στραβοκοιτάνε σε κάθε βήμα σου. Βλέπεις και άλλους σαν εσένα και περπατάς, με μια πρωτοφανή ξενοιασιά για τα δεδομένα σου. Προχωράς.

Σε λένε Γιώργο Καρατζαφέρη. Στρώνεις το παντελόνι στην καλογυμνασμένη κοιλιά σου, τσιμπάς παράνομα λίγο ζαμπονάκι, πριν πας στην εκκλησία για την Αναστάτωση. Προβάρεις το συγκινημένο, κατανυκτικό σου ύφος, το νηστίσιμο βλέμμα και δεν γνωρίζεις πως η Αθήνα λίγο πριν από τη στιγμή της γιορτής έχει καταληφθεί από τους άπιστους μετανάστες και τους τουρίστες της. Ρεύεσαι.

Μια βόλτα στο κέντρο λίγο πριν οι Χριστόδουλος και σια πιάσούν το high peak τους για φέτος είναι διδακτική. Χωρίς τους Αθηνέζους της είναι πιο όμορφη. Και αν είχα τα κλειδιά της πόλης, θα κλείδωνα (τουλάχιστον) ένα εκατομμυριάκι εκδρομείς εκτός πόλης. Και θα ζούσαν και αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Πέμπτη, Απριλίου 20, 2006

Sellers@Barrio party


Ο Πιτερ Σελερς στο πάρτι ήταν ανέκαθεν ο μεγαλύτερος μου φόβος. Ένας άνθρωπος, μια αμηχανία, μια στιγμή αδυναμίας – ή περισσότερες – και αυτομάτως το δάχτυλο δείχνει εσένα.
Μικρός λόγω της εμμονής της μάνας μου με την καλή διατροφή πήγαινα στα πάρτι, καθόμουν δίπλα στα πατατάκια και έφευγα μόλις λίγδωνα έντερο και χέρια. Αργότερα, η περίεργη αντιφατική μου φύση με κρατούσε μακριά απ’ όλα αυτά. Εκτός αν η κατάσταση το επέβαλλε.
Σε μια στιγμή απαλεψιάς στο γραφείο, πέρσι το καλοκαίρι πέρασα στην επιφάνεια των blogs. Βυθίστηκα και έκτοτε δεν βλέπω επιφάνεια. Πρόσωπα, nicks, τσακωμοί, κείμενα επιπέδου, κείμενα δαπέδου, φάτσες, γυναίκες, απάλευτοι, μοτοσυκλετιστές, όλοι πίσω από μια οθόνη. Μετά το τσιγάρο, προστέθηκε άλλη μια έξη στη ζωή μου.
Το βράδυ της Τετάρτης δεν έφαγα πατατάκια, ούτε έγινα ο Σέλερς. Πρόσεχα. Ήπια τα ποτάκια μου και από τη γωνιά μου θαύμαζα την τεχνολογία. Ναι, αυτή που απομακρύνει και αποξενώνει τους ανθρώπους, που απομακρύνει την ανθρώπινη επαφή. Bollocks που θα έλεγε και μια ψυχή. Χάρηκα για όσες φάτσες γνώρισα, λυπήθηκα (πραγματικά) για όσους δε γνώρισα, αλλά επιφυλάσσομαι. Καλό Πάσχα. Παω στο χωριό μου, στον Χολαργό.

Δευτέρα, Απριλίου 17, 2006

Αpostολή στον παναγιότατο.


Έχω μια μικρή απορία. Άσε τα ανέκδοτα και τις μαλακίες. Άστα ρε σου λεω. Λοιπόν. Έχω απορία. Επειδή έχω λάβει ελληνοχριστιανική παιδεία, κάποιοι καθηγητές με έχουν ενημερώσει πως αν πηγαίνω τακτικά για εξομολόγηση, οι αμαρτίες μου σβήνονται. Μπορεί λοιπόν να είμαι αυνανιστής (10 πόντοι) , να λεω ψέματα (12 πόντοι) να έχω κλέψει τσίχλες μικρός (8 πόντοι) και να έχω εξωσυζυγικές σχέσεις (15 πόντοι) και αν παω για εξομολόγηση να σβηστεί το σύνολο; Να μηδενιστεί το καντράν; Ωραίο κόλπο, το ίδιο κάνω και όταν παίζω ηλεκτρονικά και χάνω. Κάνω delete το παιχνίδι και ξεκινάω από το μηδέν πάλι. Πάντα πιάνει.
Άλλη μια απορία. Ο μικρός Ασαφα, έχει γεννηθεί στη Γκάνα. Δεν έχει γονείς, δεν εχει υγεία, δεν εχει φαγητό , δεν εχει δυναμεις. Ειναι παρατημένος μαζί με τις μύγες του. Ο Ασάφα λοιπόν, δεν έχει ακούσει τίποτα για τον χριστιανισμό. Δεν έχει ακούσει τίποτα για βιβλία, τετράδια, Mercedes και το 4 Seasons στο Παρίσι. Ξερεις εσυ. Λοιπόν, ο Ασάφα δεν γνωρίζει. Όταν πεθάνει (σύντομα) θα πάει στην κόλαση; Αφού δεν είναι χριστιανός; Τι θα γίνει ρε;
Και μια τελευταία. Γνωρίζω καλά πως η πίστη απαιτεί νηστεία. Η νηστεία δεν είναι μόνο τη Σαρακοστή, είναι καμία 100στη μέρες το χρόνο. Αν λοιπόν οι πιστοί τηρούν τη νηστεία, σίγουρα και εσύ σαν ηγέτης την τηρείς και εσύ μας οδηγείς. Τη βγάζεις δηλαδή νηστίσιμα το 1/3 του χρόνου. Αν το τηρείς όντως, αφού έτσι λες και αφού δεν λες ποτέ ψέματα, τι τρως και είσαι έτσι χοντρός; Ευχαριστώ και καλή Μεγάλη Εβδομάδα.

Παρασκευή, Απριλίου 14, 2006

Ας μιλησουμε για τον καιρο




Καλοκαίρι, χειμώνας, άνοιξη και φθινόπωρο. Οχι λάθος. Χειμώνας, καλοκαίρι, φθινόπωρο και άνοιξη. Ή όχι; Εδω μας εχει μπερδεψει η φυση, την οποια εμεις μπερδεψαμε, αλλα αυτο ειναι αλλη ιστορια, εμεις δεν θα μπερδευτουμε; Μπέρδεμα.
Στο ρολο του Χειμωνα, η Μεταμορφωση Χαλανδριου, στο ρολο του Καλοκαιριού η κοσμικη πλην πανεμορφη Μύκονος, στο ρολο του Φθινοπωρου το Βερολινο και την Ανοιξη παιζει η Βόρεια Ευβοια.
Το καλυτερο και πιο λυπητερο photopost ever, ερχεται απο εδω. Φρικη και τεχνη.

Πέμπτη, Απριλίου 13, 2006

Οι ηρωες με τα κολαν


Τωρα, συγνωμη αλλα μηπως το εχει η θεση του πρωθυπουργου το γραφικο; Η Ιταλια εχει προβλημα απο image makers οπως και η Ελλας; Κολαν ρε γιγαντα;

Δευτέρα, Απριλίου 10, 2006

Κω-Lo ζωη.


Θα μετακινείται με ένα θωρακισμένο SUV.
Ο οδηγός του οχήματος θα πρέπει:
Α) όσο την περιμένει να έχει ανοιχτό το παράθυρο «στη μέση». Ούτε παραπάνω, ούτε παρακάτω.
Β) δεν επιτρέπεται να μιλήσει σε fans ή δημοσιογραφους
Γ) ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ούτε στην ίδια. Αν δεν θέλει αυτή. Που σιγά, δηλαδή.
Δ) Πρέπει ανά πάσα στιγμή να έχει τέσσερις φιάλες νερό στο αυτοκίνητο.
Ε) Δεν επιτρέπεται να εχει κινητό, ούτε σταθερό τηλέφωνο.
ΣΤ) Δεν χρειάζεται να της ανοίξει την πορτα. Υπαρχουν αλλοι για να το κανουν.
Ζ) Δεν επιτρεπεται να αγγιξει, να μετακινησει ή να κοιτάξει τις αποσκευες της.
Όχι, όχι, δεν είναι απαιτήσεις κάποιου/καποιας blogger για το περιλάλητο blogoparty που έρχεται. Είναι , σύμφωνα με το ΒΗΜΑgazino, οι απαιτησεις της Jennifer Lopez εν’ όψει της συναυλίας της στο Καραϊσκακη. Επίσης, ζητάει κεριά Jo Malone με άρωμα είτε γκρειπφρουτ, είτε λάιμ, κόκκινα τριαντάφυλλα, λευκά κρίνα και φρέσκο κουβανέζικο ψωμί. Και έρχομαι να πω: Κοπελιά μου και άλλες έχουν ωραίο κώλο, δεν κάνουν έτσι. Ακούς εκεί, κρίνα και λάιμ στο Καραϊσκάκη. Κω-Lopez.

Τρίτη, Απριλίου 04, 2006

V for Varvates αντιθεσεις


Να συζητάς στο Μέγαρο Μουσικής, το τελευταίο κούρεμα του επιθετικού της Καλλιθέας, Κουτσοσπύρου και τις κακές διαιτησίες της ΕΠΣ Θεσσαλονικής στα τοπικά πρωταθλήματα...

Να επιχειρηματολογείς υπέρ της ελευθερίας και χρησιμότητας της τέχνης, στο Στάδιο Καραϊσκάκη, στο 87ο λεπτό του αγώνα Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός...

Να προβάλλεις κατά τη διάρκεια αεροπορικής υπερατλαντικής πτήσης στιγμιότυπα από την ρεαλιστικότερη πτώση αεροπλάνου, στο πρώτο επεισόδιο του Lost…

Να συζητάς στην συνδιάσκεψη της ΔΑΠ τις απόψεις σου για το δίκιο του εργάτη και αντίστοιχα σε συνεδρίαση του κοινωνικού φόρουμ, τις τάσεις για τις νέες γραβάτες του Ermenegildo Zegna

Να βλέπεις το V for Vendeta στο επαναστατικό Village του ακόμα επαναστατικότερου Mall. Το έκανα. Φρίκη.